Ik ben Kees Parent. Ongeveer vanaf mijn 30e jaar ben ik actief in de onderwijswereld. Eerst als collega van mijn vader (ook Kees Parent) die me aan het begin van mijn carrière direct op allerlei plekken in het diepe gooide (overigens zonder me aan mijn lot over te laten). Later in dienst van een groot schoolbestuur voor Primair Onderwijs en Voortgezet Onderwijs. Daar ging het snel en groeide ik door naar adjunct- en vervolgens algemeen directeur. Bij dit schoolbestuur heb ik in 5 jaar enorm veel geleerd over alle facetten van het onderwijs en heb ik mijn eigen visie kunnen ontwikkelen op de manier waarop je leerlingen zo goed mogelijk bedient, maar ook op wat niet bijdraagt aan het leren van kinderen. Sinds 2014ben ik directeur/eigenaar van Edunamics en ben ik me steeds meer gaan richten op samenwerking en verandering: Het begeleiden van fusies, maar ook van complexe bestuurlijke samenwerkingstrajecten.
Mijn werkwijze in dergelijke trajecten heeft een aantal voor mij belangrijke kenmerken:
1. De ambitie is mijn opdrachtgever
Bij samenwerkingstrajecten is er altijd sprake van meerdere opdrachtgevers. Deze opdrachtgevers hebben weliswaar vaak een zelfde ambitie, maar vaak ook verschillende belangen of kijken vanuit een ander perspectief naar de samenwerking. Door me te verbinden aan de gezamenlijke ambitie en tegelijkertijd de individuele belangen niet uit het oog te verliezen kan ik onafhankelijk opereren en voor alle partijen een integere en voorspelbare gesprekspartner zijn.
2. Expliciet maken wat impliciet is
In mijn werk kom ik vaak complexe situaties tegen. De trajecten zijn van zichzelf al complex, maar “de onderstroom” maakt het vaak nog ingewikkelder. Ik durf vragen te stellen, juist daar waar het schuurt en zaken aan te snijden die andere mensen liever mijden. Door expliciet te maken wat impliciet is zorg ik voor ruimte om anders te kijken en voortgang. Ik zeg altijd maar: als het op tafel ligt, kunnen we het er ook afvegen!
3. Mensenwerk
In het onderwijs werken we met mensen/professionals. Ik probeer altijd op zoek te gaan naar wat de mensen waarmee ik werk beweegt en hoe ik ze in beweging kan krijgen. Ik heb geleerd dat het daarbij helpt om vanuit “de bedoeling” te werken in plaats van vanuit regels, procedures of “logica”. Ik ben daarmee gesprekspartner van bestuur, directie, MR en de leerkrachten.
4. Zorgen dat er besluiten genomen worden
Het nemen van besluiten is een onderschat fenomeen in het onderwijs. We praten graag en veel over wat ons beweegt en wat we willen bereiken. We vergeten nogal eens ook gewoon besluiten te nemen. Besluiten nemen vraagt om moed, verantwoordelijkheid en kennis. In mijn werk zorg ik dat beslissers in positie worden gebracht om de goede besluiten te nemen. Zonder besluiten geen voortgang!
